کتاب سازه های دیاگرید تألیف تری مایر بویک توسط دکتر امیررضا کریمی آذری عضو هیأت علمی گروه معماری ترجمه و توسط انتشارات دانشگاه گیلان منتشر شد. دیاگریدها به عنوان یکی از خلاقانه ترین و تطبیق پذیرترین سیستم ها برای ساخت سازه های ساختمانی در هزاره ی معاصر اثبات شده اند. دیاگریدها  به عنوان یک سیستم سازه ای، به ظرفیت های آهن چه در طراحی و چه در ساخت و استقرار بستگی بسیار دارند. همچنین در مسیر موفقیت یک پروژه ی دیاگریدی، همکاری و هماهنگی میان معمار، مهندس و سازنده ی فولاد ضروری و مهم است. متن پیش روی تحقیقاتی را گسترش می دهد که تحت عنوان  "درک طراحی فولادی (راهنمای طراحی معماری)"در سال 2011 منتشر شد. از آنجایی که ساخت اکثر بناهای دیاگریدی تا سال 2002 به اتمام رسیده و هم چنان هم در حال رشد هستند، این عنوان به نظر مقدمه ای مناسب برای بررسی های پیش رو پیرامون مسئله طراحی های لبه برش فولادی است. اکثر بناهایی که پیرامون تألیف این کتاب در چند سال اخیر بررسی شده، از لحاظ شکل و تطبیق پذیری منحصر به فرد هستند و نقاط مشترکی هم دارند. شناسایی این نقاط مشترک و بررسی طرح، پایه های تألیف این کتاب را ایجاد کرده است.