شناور جمع آوری گیاه مهاجم سنبل آبی که توسط جمعی از نخبگان علمی دانشگاه گیلان ساخته شده بود پس از طی کردن مراحل تست آماده بهره برداری شد. این شناور امروز شنبه 6 آبان ماه 1396 به تالاب عینک رشت منتقل خواهد شد و در روز یکشنبه مورخ 7 آبان در حضور مسئولین استانی عملیات و کارکرد این ربات به نمایش گذاشته می شود. مجری این طرح دکتر فرید نجفی عضو هیأت علمی دانشکده فنی است که به همراه تعدادی از دانشجویان این دانشکده طراحی و ساخت این شناور را بر عهده داشتند. شایان ذکر است این دستگاه به منظور جمع آوری گیاهان مهاجم در سطح آب بندها و تالاب ها سیستمی طراحی شده است که قادر است با سرعت زیاد و کیفیت مناسب اقدام به جمع آوری این گیاهان نماید. این سیستم دارای بازدهی بالا جهت انجام این مهم است. هدف از انجام پروژه طراحی و ساخت شناوری اتوماتیک است که با استقرار در تالاب ها حتی با عمق کم – حدود 30 الی 40 سانتی متر – قادر به جمع آوری فیزیکی گیاه سنبل آبی از سطح آب های تالاب باشد. به همین منظور شناوری پیش بینی شده است که با استفاده از المان های تعریف شده بر روی آن می تواند گیاه سنبل آبی، آزولا و حتی سایر اشیای شناور (نظیر زباله) را از سطح آب جمع آوری نماید. محصول نهایی شناوری می باشد که قادر به حمل حدود 3 تن گیاه است. این شناور توسط دو اپراتور قابل هدایت است. همچنین دارای موتور محرک از نوع احتراق داخلی و نیز مخزنی می باشد که گیاهان جع آوری شده در آن انبار می شوند. برای جمع آوری گیاه از سطح تالاب از مجموعه کشنده گیاه به سمت شناور (از نوع تسمه نقاله) استفاده خواهد شد. این مکانیزم گیاه را از سطح آب جدا کرده و به آسانی آن را به داخل مخزن شناور هدایت می کند. این سیستم قادر است سطحی به میزان 4000 متر مربع تا 6000 متر مربع را در یک ساعت از گیاه سنبل آبی پاکسازی نماید. از دیگر ویژگی های این سیستم جمع آوری گیاه و تخلیه اتوماتیک آن در ساحل می باشد. مجموعه طوری طراحی شده است که توسط همان سیستم جمع آوری، می تواند گیاه جمع آوری شده را به بیرون ( و در ساحل) تخلیه نماید. گیاه سنبل آبی (water Hyacinth) یا ارکیده آبی با نام علمی (Eichhornia Crassipes) گیاهی آبزی شناور چند ساله از خانواده غلافیان بومی مناطق گرمسیری و زیر گرمسیری امریکای جنوبی به خصوص حوضه آمازون است که در آب‌های شیرین زندگی کرده و در خارج از زیستگاه خود به عنوان گیاهی مهاجم شناخته می‌شود. این گیاه با برگ‌های گسترده، ضخیم، براق و تخم مرغی شکل ۱۰ تا ۲۰ سانتی متری که به اندازه یک متر در ارتفاع بالا‌تر از سطح آب رشد می‌کند، دارای ریشه‌های ارغوانی سیاه آزاد و ساقه راست است که ۸ تا ۱۵ گل جذاب را بر روی خود دارد. سنبل آبی به دلیل رشد سریع در محیط‌های آبی (رشد دو برابری در عرض دو هفته) و مصرف مقادیر زیادی از اکسیژن آب، یکی از خطرناک‌ترین گونه‌های گیاهان آبزی است که در جهان شناخته شده و در عرض مدت کوتاهی قادر خواهد بود تا اکوسیستم منطقه را نابود کند. هرچند اطلاعات موثقی درباره چگونگی ورود این گیاه به ایران و تالاب‌های گیلان وجود ندارد اما گمان می‌رود حضور ناخوانده سنبل آبی در زیست محیط‌های آبی گیلان به دلیل گل‌های زیبایی که داشته و شناور بودن آن در آب، از طریق پرورش دهندگان گیاهان آکواریومی بوده است.